واقعاً باید به حال ما بخاطر داشتن چنین مدیران استانی که می خواهند با پنهان کاری و شفافیت گریزی و فریب افکار عمومی و نیز تحمیل شرایط آزارنده زیست محیطی به اهداف خود رسیده و عملکردی را بنام خود به ثبت رسانده و احتمالاً از منافع آن منتفع و بهره مند شوند، گریست!
خبرهای تاسف بار دریافتی از منابع موثق حاکی است که علیرغم همه وعده هایی که از جانب غالب مسئولین و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به اهالی فرح آباد و روستاهای مجاور ساحلی مبنی بر توقف اجرای پروژه احداث کارخانه کمپوست در سواحل فرح آباد، داده شده بود، متاسفانه مطلع شدیم که این پروژه بصورت پنهان ادامه یافته و در پشت دیوارهای بلندی که پیرامون مکان مورد نظر کشیده بودند، تمام زیرساخت های اولیه را برای نصب دستگاههای معامله شده با کشور چین انجام داده و این روزها فقط چانه زنی اداری و بحث بر سر اینکه هزینه های اجرائی آن را کدام نهاد به پیمانکار بخش خصوصی پرداخت کند، باقی مانده است!!
فعلاً بحث اصلی فقط مربوط به این است که آیا این پروژه ملی است و باید از بودجه ملی پرداخته شود و یا اینکه پروژه شهرستانی است و شهرداری ساری باید نسبت به پرداخت هزینه های بسیار سنگین آن مبادرت ورزد و شورای اسلامی شهر ساری بواسطه مخالفت با پرداخت چنین هزینه سنگینی، از خرید نهایی دستگاههای معامله شده استنکاف بعمل آورده است!
واقعاً باید به حال ما بخاطر داشتن چنین مدیران استانی که می خواهند با پنهان کاری و شفافیت گریزی و فریب افکار عمومی و نیز تحمیل شرایط آزارنده زیست محیطی به اهداف خود رسیده و عملکردی را بنام خود به ثبت رسانده و احتمالاً از منافع آن منتفع و بهره مند شوند، گریست!
سواحل بکر و استثنائی دریای فرح آباد که اعتبار اقلیمی مازندران و مشخصاً مرکز استان است، با چه توجیهی باید قربانی لجاجت مدیرانی گردد که یا جز به منافع شخصی فکر نمی کنند و یا چیزی از محیط زیست نمی دانند و یا اینکه اطلاعات فنی مطلوبی از تبعات احداث چنین کارخانه ویرانگری در زیباترین ساحل مازندران یعنی سواحل فرح آباد ندارند؟!
آلوده کردن سواحل فرح آباد، امیرآباد، گهرباران، طوقدار و جویبار به مسافت حداقل ۱۵ کیلومتر ساحل ناب در حوزه شهرستانهای ساری، بهشهر، نکا و جویبار با کدام توجیه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی قابل انجام و قابل اغماض است؟!
سواحلی که با استقرار دهها روستای پرچمعیت، شهرکهای متعدد، پلاژهای متکثر دولتی و خصوصی، تفرجگاههای متعدد و مهمتر از همه طرحهای متعدد سالم سازی و محل شنای گردشگران، بالاترین شاخصهای جذب گردشگر داخلی و خارجی را دارا می باشند و ذکر حتی شایعه گونه واژه آلودگی و غیر بهداشتی شدن دریا برای گریز گردشگران و ورشکستگی صنعت نیمه جان گردشگری مرکز استان کفایت می کند!
شهروندان فرح آبادی و روستاهای مجاور در حالیکه بی صبرانه منتظر توسعه همه جانبه منطقه و نیز احیای بندر تاریخی فرح آباد بوده اند، انتشار این خبر مشمئز کننده و دغدغه آفرین، به اندازه ای ایجاد نگرانی کرده که زمزمه نارضایتی را فراگیر نموده است و این اصلاً برای نمایندگان دولت مردمی و عدالت محور دکتر احمدی نژاد که همواره برای افزایش رفاه حال مردم گام برداشته و می دارد، نمی تواند اتفاق قابل تحملی باشد و ضمن اینکه تا کی می توان با واسطه شدن و ریش سفیدی مانع از عملی شدن تهدیدهایی شد که خارج از نگاه و حوزه نفوذ ما شکل می گیرند؟!
در این میان تکلیف این همه فراخوانها و طرحهای گردشگری و هزینه های کلان بخش خصوصی که برای جذب گردشگر انجام پذیرفته و یا در شرف انجام است، چه خواهد شد و متعجب تز از همیشه نمی دانم چرا نمایندگان محترم که بارها و بارها به این مردم قول توقف پروژه را داده بودند، اقدامی بعمل نیاورده اند؟
مسجد تاریخی فرح آباد
مهمتر از همه مدیران، تعجب و حیرت تمام نشدنی ما از اداره کل محیط زیست مازندران است که علیرغم مخالفت مدبرانه با احداث پالایشگاه نفت در سواحل امیرآباد و آن همه مخالفت مدلل و قاطع در مدیریت قبلی،چگونه و با چه توجیه و ضمانتی با اجرای پروژه ضد محیط زیستی موافقت مشروط! کرده است؟
آیا آقایان نمی دانند که اهالی تمامی روستاهای صدگانه جاده های توریستی فرح آباد و گهرباران بطور روتین بایستی میزبان مطول و پایان ناپذیر دهها تریلی حمل زباله با ظرفیت حداقل روزی ۲۵۰ تن زباله تولیدی شهر ساری و احتمالاً صدها تن زباله تولیدی روستاها و شهرهای اطراف باشند؟!
آیا آقایان نمی دانند که برای انجام عملیات کمپوست، زباله های دپوشده بایستی در زیر تابش آفتاب خشک شده و به دستگاه تحویل شوند و با توجه به بالا بودن درجه رطوبت در مازندران و کثرت بارندگی و محدودیت پذیرش زباله توسط دستگاه، شهروندان فرح آبادی بایستی بطور مداوم متحمل بوهای گندابی این زباله ها در طول شبانه روز باشند؟!
آیا آقایان نمی دانند که شبها با توجه به رهاشدن سیستم تصفیه فاضلابی کارخانه، بهیچوجه نمی توان در فضای آزاد قدم زد و یا به انجام امور معمول زندگی پرداخت و آیا برای شهروندان این جاده بوهای مشمئزکننده کارخانه آنتی بیوتیک، کارخانه ام.دی.اف. آرین سینا و کارخانه های مربوط به تولید پودر از ماهیان کیلکا و برخی مرغداریها کافی نبود که حالا باید این بلیه بزرگ را به آنها تحمیل کرد؟!
آیا آقایان نمی دانند که این زباله ها بخاطر تاخیرات ذکرشده تا زمان تحویل به دستگاهها تولید کننده شیرابه های بسیار حجیم در حد جریان یک رودخانه محلی اند که از یکسو به دریا و از سوی دیگر به اراضی کشاورزی و باغات پیرامون خواهند ریخت و آلودگی مضاعف و مطلقی را به شهروندان و گردشگران و نیز آبزیان و کشاورزی منطقه تحمیل خواهد کرد؟!
آیا آقایان نمی دانند که تصاعد و کثرت میکروبهای ناشی از زباله های دپو شده، بیماریهای شناخته شده و یاناشناخته ای را متوجه اهالی و کلاً زیست موجودات زنده منطقه کرده و این بهشت رویاها و جغرافیای زیبا و مسکونی را به جهنمی از آلودگی ها و بیماری زا و نهایتاً منطقه ای غیر مسکونی و گردشگرگریز مبدل خواهد کرد؟!
آیا آقایان نمی دانند که جاده فرح آباد علاوه بر جاذبه های گردشگری و استعدادهای اقتصادی در زمینه های کشاورزی، دام و طیور و صیادی و باغداری، یک جاده فرهنگی نیز هست که با استقرار دهها مرکز دانشگاهی بزرگ و کوچک، اعم از دانشگاه علوم پزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه امام حسین، دانشگاه امام محمد باقر(ع)، دانشگاههای جامع علمی کاربردی، دانشگاههای غیرانتفاعی ادیب، هدف، ساریان، روزبهان و غیره، اعتبار مرکز استان شده و این لجاجت ها با هیچ توجیهی به نفع ساری و مازندران نیست؟!
آیا زمان ابراز صداقت مدیران با مردم و عمل به وعده های داده شده فرا نرسیده است؟!
آیا زمان آن نرسیده است که آقایان نماینده و نیز آفایان مدیر یکبار دیگر به مرور سخنان و مصاحبه های خود پیرامون فرح آباد بپردازند که چه طرحهای ایده آلی را به مردم منطقه وعده داده بودند و در عمل چقدر بین حرف ها و اعمالشان تفاوت و تناقض مشاهده می گردد؟
آیا زمان آن نرسیده است که برای رهایی اهالی سمسکنده و کیاپی و اراء و یا هر منطقه دیگری، فرح آباد را با این همه آیتم ناب و ویژه گردشگری و زیست محیطی قربانی نکنیم و این منطقه پژوهشگاهی آبزیان دریای مازندران را اینگونه از بین نبریم؟!
بهرحال حقیر به وظیفه رسانه ای و شهروندی خود عمل کرده ام و امیدوارم این گفتار به عنوان هشداری عقلانی و انسانی دریافت گردد و آقایان با کنارکشیدن از پروژه های ضرر اندر ضرر، بجای تفکر مقطعی و موسمی و احتمالاً بومی گرایانه و عملاً سنگ اندازی در مسیر توسعه همه جانبه فرح آباد، به یاری این شهروندان"کمتر برخوردار و نیمه محروم"شتافته و برای آینده این معضلات،راه حلها و فکرهای بکرتری داشته باشند!
صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه
استفاده از اين خبر فقط با ذكر نام شمال نيوز مجاز مي باشد .
ایمیل مستقیم : info@shomalnews.com
شماره پیامک : 5000592323
working();
